Cavitation

Αναλυτικότερα, πρόκειται για έναν υπέρηχο ο οποίος δημιουργεί μικροφυσαλίδες αέρα, που χαρακτηρίζονται από εναλλασσόμενες φάσεις συμπίεσης και εκτόνωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τη σταδιακή τους ένρηξη (έκρηξη προς τα μέσα), με ταυτόχρονη απελευθέρωση αρκετής μηχανικής και θερμικής ενέργειας, ικανής να καταστρέψει την κυτταρική μεμβράνη των λιποκυττάρων. Με τη διάσπαση της κυτταρικής μεμβράνης, απελευθερώνονται κυρίως τριγλυκερίδια τα οποία στη συνέχεια απομακρύνονται από το φλεβικό και λεμφικό σύστημα και ένα μέρος αποβάλλονται με τα ούρα (για αυτό τα ούρα είναι ενδεχομένως σκούρα μετά τη θεραπεία), ενώ ένα άλλο μέρος φτάνει στο ήπαρ όπου χρησιμοποιούνται για την κατασκευή λιποπρωτεϊνών. Το cavitation δίνει άμεση λύση στο τοπικό πάχος , είναι ισχυρή μέθοδος για το αδυνάτισμα, καθώς βοηθάει άμεσα την σκληρή και επίμονη κυτταρίτιδα. Τα αποτελέσματα είναι ορατά πολλές φορές στις πρώτες 1-2 συνεδρίες.

Μέχρι χτες, ο πιο γρήγορος τρόπος για εξάλειψη του φαινομένου του τοπικού πάχους ήταν η διαδικασία της λιποαναρρόφησης, μία χειρουργική τεχνική δηλαδή με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πλέον με την διαδικασία της σπηλαίωσης (CAVITATION) με μερικές συνεδρίες μπορούμε να έχουμε μία μεγάλη απώλεια τοπικού λίπους , χωρίς νυστέρι.

Πώς όμως αυτό συμβαίνει;

Σπηλαίωση είναι η δημιουργία φυσαλίδων σε ένα σώμα στο σημείο όπου η πίεσή του πέφτει χαμηλότερα από μία συγκεκριμένη τιμή. Ή αλλιώς, αυτό που συμβαίνει όταν ανοίγουμε ένα μπουκάλι με αναψυκτικό, ειδικά αν πριν το έχουμε ταρακουνήσει, ώστε να δημιουργηθούν οι γνωστές φυσαλίδες. Μόλις ανοίξουμε το καπάκι, η πίεση μέσα στο μπουκάλι μειώνεται, αφού ένα μέρος του αερίου που ήταν αρχικά διαλυμένο στο υγρό έφυγε με τη μορφή φυσαλίδων.
Σε θεραπευτικές εφαρμογές η παρούσια φυσαλίδων είναι τόσο επιθυμητή που τις εισάγουμε επίτηδες, όπως για τη θεραπεία θρόμβων ή το σπάσιμο της πέτρας στα νεφρά αναίμακτα. Εφαρμόζοντας μεταβαλλόμενη πίεση στο επιθυμητό σημείο του σώματος, αναγκάζουμε να δημιουργηθούν φυσαλίδες και στη συνέχεια να καταρρεύσουν στο εστιασμένο αυτό σημείο και μόνο, διαλύοντας έτσι το συγκεντρωμένο αίμα,τις πέτρες , ή το λίπος αντίστοιχα στη συγκεκριμένη περίπτωση του Cavitation.
Η σπηλαίωση (cavitation) λοιπόν, είναι η δημιουργία μικροφυσαλίδων αέρα μέσα στο λιποκύτταρο, που χαρακτηρίζονται από φάσεις συμπίεσης και εκτόνωσης. Αυτό περιλαμβάνει και την ακόλουθη κατάσταση που είναι η κατάρρευσή τους υπό μορφή “ένρηξης” (έκρηξης “προς τα μέσα”) με ταυτόχρονη απελευθέρωση αρκετής μηχανικής και θερμικής ενέργειας ικανής να καταστρέψει την κυτταρική μεμβράνη των λιποκυττάρων. Με την διάσπαση της κυτταρικής μεμβράνης απελευθερώνονται κυρίως τριγλυκερίδια τα οποία στην συνέχεια απομακρύνονται από το φλεβικό και λεμφικό σύστημα. Τα περισσότερα φιλτράρονται στους νεφρούς και αποβάλλονται με τα ούρα (γι’ αυτό τα ούρα είναι σκούρα μετά την θεραπεία) και ένα μέρος φθάνει στο ήπαρ όπου χρησιμοποιούνται για την κατασκευή λιποπρωτεϊνών. Γι’αυτό και η κάθε συνεδρίεα cavitation συνδυάζεται πάντα με λεμφικό !Με αυτό το τρόπο προκαλούμε λύση της κυτταρικής μεμβράνης του λιποκυττάρου με αποτέλεσμα το λιποκύτταρο να συρρικνώνεται. Το cavitation δίνει λύση τόσο στο αδυνάτισμα όσο και στο τοπικό πάχος με εξειδίκευση στην κυτταρίτιδα.